ในช่วงฤดูใบไม้ร่วงผู้คนจำนวนมากจะออกจากโตเกียว ไปชื่นชมโกะโยะ (ต้นไม้เปลี่ยนสี) มีสถานที่หลายแห่งที่มีโกะโยะที่สวยงาม แต่ฉันว่าในฮะโกเนะที่คะนะกะวะ และนิกโก้ในโตะชิกิ เป็นสถานที่สองสถานที่ที่รู้จักกันดีที่สุดสำหรับการชมโกะโยะ และออนเซ็นก็ยังดึงดูดผู้ไปชมใบไม้ด้วย แน่นอนไม่ได้ยกเว้นฉัน สำหรับฉันที่ไม่ใช่สาวในเมือง จึงมีเท้าที่ไม่อยู่สุข และต้องการจะไปให้พ้นจากเมืองที่วุ่นวายนี้ ไปผ่อนคลายและรายล้อมด้วยธรรมชาติ ไม่ว่าจะเป็นช่วงเวลาใดของปี
แต่เนื่องจากเป็นช่วงกลางเดือนตุลาคม ซึ่งเร็วไปสักนิดสำหรับโกะโยะที่มีสีสันเต็มที่ ฉันจึงมองหาสิ่งที่แตกต่างออกไป และฉันก็เคยไปฮะโกเนะและนิกโก้มาแล้ว ดังนั้นทำไมไม่เสาะหาสถานที่ที่แตกต่างกันใช่ไหม ขณะที่ฉันเสาะหาไปรอบ ๆ ก็มีภาพหนึ่งที่ดึงดูดความสนใจของฉัน ภาพของเนินเขาที่ปกคลุมไปด้วยพืชสีม่วงสดใส ที่เรียกว่าโคะชิอะ (เรียกว่า 'Bassia' ในภาษาอังกฤษ) ฉันค้นพบว่าภาพนั้นถ่ายที่สวนริมทะเลในเขตอิบะระกิ (Ibaraki) ชื่อว่าสวนฮิตะชิ ไคฮิน (Hitachi Kaihin) ฉันตัดสินใจที่จะมุ่งหน้าไปที่นั่น โดยที่ไม่ต้องคิดซ้ำสอง ฉันตกหลุมรักกับสีที่เห็นในทันทีทันใด
เราขึ้นรถไฟเร็ว (rapid train) มุ่งไปกะซึตตะ (Katsuta) จากสถานีรถไฟนิปโปะริ (Nippori) และใช้เวลาประมาณ 2 ชั่วโมง หากคุณต้องการประหยัดเวลา คุณสามารถใช้รถไฟด่วน (express train) ที่เรียกว่า เฟรส ฮิตะชิ (Fresh Hitachi) และจ่ายเงินเป็นสองเท่า หลังจากที่ลงรถไฟ เราก็เปลี่ยนไปขึ้นรถเมล์ท้องถิ่น ที่พาเราไปยังทางเข้าทางทิศตะวันตก ค่าผ่านประตูเป็นเงินเพียง 300 เยน หลังจากที่เข้าไป เราพบกับพื้นที่เปิดกว้างขนาดใหญ่ ที่มีน้ำพุที่อยู่เบื้องหลัง เรานั่งที่นั่น และทานอาหารกลางวันในขณะที่ดูแผนที่ไปด้วย
เห็นได้ชัดว่าสวนฮิตะชิ ไคฮิน ใหญ่กว่าสวนโยะโยะงิที่โตเกียวเกือบ 7 เท่า และมีหลายสิ่งหลายอย่างให้ทำ เพราะว่าสวนกว้างมากๆ ผู้คนจึงเช่าจักรยาน หรือนั่งบนรถไฟที่เรียกว่าซีไซด์ เป็นรถไฟที่วิ่งไปรอบสวน มีถนนวิ่งผ่านสวนที่มีสวนดอกไม้หลายสวน มีดอกไม้ที่แตกต่างกัน นอกจากนี้ยังมีสวนสนุกอีกด้วย
ระหว่างสวนดอกไม้ทั้งหมด ดอกไม้เป็นที่ชื่นชอบของฉัน แน่นอนต้องเป็นโคะชิอะ จากแผนที่ โคะชิอะปลูกไว้ในบริเวณที่เรียกว่า มิฮะระชิ โนะ โอะกะ (Miharashi no Oka) เนินเขาลุคเอ๊าท์ ชื่อก็บอกอยู่แล้ว เราเห็นวิวที่ดีที่สุดจากที่นั่น เรามองลงไปที่พรมสีม่วงแดงจากยอดเนินเขา และยังเพลิดเพลินกับวิวของมหาสมุทรแปซิฟิกอีกด้านหนึ่งด้วย เพื่อเพิ่มโทนสี ดอกดาวกระจายถูกนำมาปลูกในหมู่โคะชิอะ ฉันอยากจะให้วันนั้นเป็นวันที่แดดออกจังเลย เพื่อจะได้เห็นสีที่ตัดกันของฟ้าสีฟ้ากับสวนสีแดง อย่างไรก็ตาม วิวในวันนี้ก็ยังคงเป็นที่น่าตื่นตาตื่นใจ
