วัดนินนาจิ (Ninnaji Temple) ซึ่งก่อตั้งขึ้นในปี 888 เป็นการผสมผสานที่ลงตัวของความหรูหราสง่างามของคนชั้นสูงและความเรียบง่ายของพุทธศาสนา วัดนี้ในตอนเริ่มแรก เป็นที่สวดมนต์สำหรับจักรพรรดิ แล้วต่อมาก็กลายเป็นที่อยู่สำหรับจักรพรรดิที่เกษียณแล้ว เนื่องจากที่นี่เคยเป็นที่อยู่สำหรับจักรพรรดิ อาคารต่างๆจึงมีลักษณะที่โดดเด่นของสถาปัตยกรรมที่หรูหราของราชวัง วัดมีความสัมพันธ์ที่ใกล้ชิดกับสมาชิกครอบครัวของจักรพรรดิสืบทอดกันหลายชั่วอายุ ด้วยเหตุนี้ พระจึงพยายามอย่างยิ่งที่จะทำสวนที่ดีที่สุดให้กับคนชั้นสูงที่เคยอยู่ที่วัดนี้ ต่อมา พระของวัดนินนาจิได้เผยแพร่ความรู้และเทคนิคในการสร้างสวนให้กับวัดท้องถิ่นต่างๆทั่วประเทศญี่ปุ่น ฉะนั้น สวนของวัดนินนาจิจึงเป็นสวนต้นแบบของสวนหลายๆแห่งในญี่ปุ่น
เส้นทางเดินชมวัด
เมื่อเดินเข้าประตูทางเข้า Nio-mon ที่กว้างใหญ่ คุณกำลังมุ่งสู่ประตู Chu-mon แดงที่อยู่ไกลออกไป เมื่อผ่าน Chu-mon คุณจะพบกับส่วนหนึ่งที่ค่อนข้างกว้างของวัดที่มี Kondo Hall, Shoro Tower, และเจดีย์ 5 ชั้น ที่นี่คุณยังจะได้พบกับ Omuro Zakura ต้นเชอร์รี่พันธุ์เตี้ยที่โด่งดังซึ่งดอกจะบานช้ากว่าต้นเชอร์รี่ทั่วๆไปมาก
แต่ตอนนี้มากลับไปที่ประตู Nio-mon ประตูทางเข้าแรกกันก่อน ระเบียงทางเดินที่น่าประทับใจของวัดนี้อยู่ในวังโอมูโระ ( Omuro Palace) หลังเดินเข้า Nio-mon จะมีประตูทางเข้าเล็กๆทางซ้ายมือ นั่นคือทางที่คุณต้องการจะไป
ระเบียงทางเดินไม้ที่เชื่อมต่ออาคารหลักทั้งสี่มีการออกแบบให้เป็นรูปฟันปลา ถ้าคุณเดินตามทางที่กำหนดไว้ คุณจะผ่าน Shiro-shoin (ห้องรับแขก) และ สวนทิศใต้ (สวนคนชั้นสูงที่ผมพูดถึงข้างบน), Shinden Hall (ห้องสำหรับพิธีการต่างๆ), Kuro-shoin (บริเวณอยู่อาศัย), และ Reimei-den Hall (โบสถ์สวดมนต์เล็กๆ) ที่หันหน้าเข้าสวนทิศเหนือ (สวนที่จะพบในวัดทั่วๆไป) ตามลำดับ ระเบียงเหล่านี้ไม่เพียงแต่เป็นทางเดิน แต่ยังเป็นส่วนหนึ่งของห้องแต่ละห้อง เราสามารถหยุดนั่งบนระเบียงเพื่อชื่นชมสวนต่างๆ สวนๆนึงจะดูและให้ความรู้สึกที่ไม่เหมือนกันเวลาที่คุณเปลี่ยนจุดที่คุณหยุดชม ฉะนั้นอย่ารีบเร่ง ใช้เวลาค่อยๆดื่มด่ำไปกับสถานที่นี้
สวนทิศใต้และสวนทิศเหนือ
สวนทิศใต้จะกว้างและปกคลุมไปด้วยทรายสีขาวที่มีเส้นจากคราดที่เรียบง่ายเกือบหมด ต้นสนและต้นซีดาร์หร็อมแหร็มเป็นฉากให้กับ ประตูทางเข้า Nio-mon Gate ที่สง่างาม และ ประตูทางเข้า Chokushi-mon Gate ที่มีการตกแต่งที่งดงาม (ซึ่งในสมัยก่อนไว้สำหรับใช้โดยผู้ส่งสารของจักรพรรดิเท่านั้น) สวนทิศเหนือประณีตหรือซับซ้อนกว่ามาก บ่อน้ำ เนินเขา และหิน ถูกจัดเรียงพร้อมด้วยต้นไม้สวยงาม และยังสามารถมองเห็นเจดีย์ 5 ชั้นอยู่ไกลๆ ซึ่งสร้างความสมดุลที่โดดเด่นให้กับสวน
ในประวัติของวัดนินนาจิ ผู้เชี่ยวชาญด้านการทำสวนมากมาย (ซึ่งเป็นพระของวัด) เติบโตมาจากภายในวัด พวกเขาเรียนรู้และฝึกฝนอย่างหนักด้วยการแข่งขันกันเอง พวกเขาไปเยี่ยมชมสถานที่ต่างๆมากมายและช่วยพัฒนาการสร้างสวนในหลายๆสถานที่ในญี่ปุ่น พระ Jogen หนึ่งในผู้เชี่ยวชาญ ได้ถูกเชิญไปที่ Kamakura เพื่อออกแบบสวนใหม่ให้วัด Eifuku-ji วัดที่สำคัญที่สุดของ Kamakura Shogunate เป็นที่น่าเสียดายที่วัดนี้ไม่มีอยู่แล้ว
เกี่ยวกับงานชุดนี้
ยุคเฮอัง (Heian Period 794-1185) ของญี่ปุ่นเป็นยุคของชนชั้นสูง รสนิยมที่ประณีตและละเอียดลออของยุคนี้ถูกสะท้อนอยู่ในการออกแบบของวิหารและสวนของวัด อาคารมักจะไม่มีกำแพง แต่ใช้หน้าต่างบานเกล็ดที่มีโครงที่ขัดเป็นตาราง หรือประตูเลื่อนโดยรอบ เมื่อหน้าต่างบานเกล็ดหรือประตูถูกเปิดทั้งหมด ภายในห้องจะเป็นส่วนหนึ่งของภายนอก และระเบียงทางเดินที่มีหลังคาภายนอกที่เชื่อมต่อแต่ละอาคารเข้าด้วยกันก็เป็นที่ที่จะสามารถสัมผัสธรรมชาติได้เต็มที่ ชื่มชมสวน สูดและสัมผัสลมที่สดชื่น และยังสามารถปกป้องคุณจากฝน หิมะ และแสงอาทิตย์ที่แผดเผา คนชั้นสูงชื่นชมการเปลี่ยนไปของสวนในฤดูต่างๆ พร้อมๆไปกับความสบายของสัมผัสไม้ของระเบียงภายนอกเหล่านี้
วัดทั้งหมดที่งานชุดนี้นำเสนอ (ดูรายชื่อได้ข้างล่าง) ถูกสร้างขึ้นในยุคเฮอัง และเป็นที่ชื่นชมในเรื่องการจัดเรียงของระเบียงที่งดงาม ดิฉันหวังว่าคุณจะชื่นชอบมันเท่าที่ดิฉันชอบ!
1 Eikan-do Temple (established in 853): การเดินทางผ่านชุดระเบียงที่จะนำคุณขึ้นไปสูงยิ่งๆขึ้น
2 Daikaku-ji Temple (established in 876): การเดินทางผ่านระเบียงทางเดินที่คดเคี้ยววกวน
3 Ninna-ji Temple (established in 888): ระเบียงทางเดินรูปฟันปลาที่เชื่อมต่อสวนทรายและสวนที่มีบ่อน้ำ
4 Shoren-in Temple (established in 1150): ระเบียงทางเดินทรงเกือกม้าที่หันหน้าเข้าสวน 3 สวน
ถ้าคุณชอบงานเขียนชิ้นนี้ คุณน่าจะชอบงานเขียน Prominent Garden Designers ของดิฉัน ซึ่งแนะนำสวนที่โด่งดังของเกียวโต 5 แห่ง
