พื้นที่โดยรอบศาลเจ้าฟุทาระ-ซันที่นิกโก้นั้นมีขนาดใหญ่ ซึ่งกินบริเวณถึงยอดเขาในเทือกเขานิกโก้ (ภูเขานันไท ภูเขาเนียวโฮ ภูเขาทาโระ และภูเขาอีกห้าแห่งที่เหลือ) น้ำตกเคงอน-โนะ-ทากิ เนินอิโรฮะ-ซากะ ศาลเจ้าสามแห่ง และจุดอื่น ๆ ที่มีชื่อเสียงรองลงไป ผู้คนสมัยโบราณของที่นี่เชื่อว่าทั้งบริเวณเป็นตำแหน่งที่เทพเจ้านั่งทับอยู่ พื้นที่โดยรวมครอบคลุม 3400 เฮคเตอร์ซึ่งเท่ากับประมาณ 34,000 ตารางเมตร
ศาลเจ้าสามแห่ง
มีศาลเจ้าสามแห่งที่เกี่ยวข้องกับและถูกเรียกว่าศาลเจ้าฟุทาระ-ซันในนิกโก้ คือฮอน-ฉะ ชุงุ-ชิ และโอคุ-มิยะ
นักบุญโชโดะก่อตั้งศาลเจ้าขนาดเล็กขึ้นเมื่อปีค.ศ. 766 ใกล้กับตำแหน่งปัจจุบันของฮอน-ฉะ เมื่อโชโดะกับลูกศิษย์ของเขาไปถึงยอดเขานันไทได้สำเร็จในปี 782 เขาก็ตั้งโอคุ-มิยะขึ้นที่ยอดเขา หลังจากนั้นชุงุ-ชิได้ถูกสร้างขึ้นเมื่อปี 784 ไว้สำหรับผู้ที่ไม่สามารถเดินทางไปสักการะโอคุ-มิยะได้
ความศักดิ์สิทธิ์บนภูเขาสูง
ชาวญี่ปุ่นโบราณเชื่อว่าปรากฏการณ์ทางธรรมชาติอย่างพายุ แผ่นดินไหว ภูเขาไฟระเบิดและอื่น ๆ นั้นเป็นการกระทำของพระเจ้า และพระเจ้าก็มีตัวตนอยู่บนภูเขาสูง ภูเขานันไท (2486 เมตร) ภูเขาเนียวโฮ (2464 เมตร) และภูเขาทาโระ (2368 เมตร) ได้รับการบูชาอย่างจริงจังมาเป็นเวลานับพันปี สิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่ตั้งอยู่ในภูเขานั้นมองไม่เห็นและจับต้องไม่ได้ ผู้คนเลยทำให้มองเห็นได้โดยอยู่ในรูปแบบของศาลเจ้าใกล้กับภูเขาเพื่อจะได้อยู่ใกล้ชิดกับพระเจ้าขณะอธิษฐานจิต
ผสานการปฏิบัติธรรมแบพุทธและเต๋า
ก่อนที่รัฐบาลเมจิจะสั่งห้ามการผสมผสานกันของพุทธและชินโตในปี 1868 ทั้งสองศาสนาก็มีอัตลักษณ์ที่เข้ากันได้ดีในญี่ปุ่น ที่เขตนิกโก้ ริน-โน-จิถูกจัดให้เป็นศาลเจ้า ส่วนโทโช-งุกับฟุระ-ซัน แต่ต่างก็เป็นบริเวณศักดิ์สิทธิ์ร่วมกันมาเป็นเวลายาวนานแสนนาน
ฮอน-ฉะ
ฟุทาระ-ซัน ฮอน-ฉะเคยเป็ยสถานที่ศักดิ์สิทธิ์ที่สุดของนิกโก้ เป็นศูนย์กลางของการบำเพ็ญตนในภูเขาเหล่านี้ นักบุญโชโดะได้วางรากฐานลงยังตำแหน่งที่ตั้งปัจจุบันของโทโช-งุ เพราะเขาสัมผัสได้ถึงพลังแรงที่สุดตรงจุดนี้ เขาเรียกมันว่าเป็นขุมพลังทางธรรมชาติ ตั้งแต่ศตวรรษที่ 410 มาจนถึงศตวรรษที่ 16 นักบุญจำนวนมากไปที่นั่นและฝึกปฏิบัติธรรม
เมื่อเทน-ไคก่อตั้งโทโช-งุเพื่ออิเอะยะสุในเวลาต่อมาอีก 850 ปีให้เหลือนั้น เทนไคได้ดำเนินการย้ายฟูทาระ-ซัน ฮอน-ฉะไปยังตำแหน่งใหม่ที่มีความเป็นตะวันตกมากกว่า โทโช-งุเข้าครอบครองอำนาจทางศาสนาของฟุทาระ-ซันที่กำเนิดมาจากปฐพีศักดิ์สิทธิ์
เมื่อเทียบกับโทโช-งุที่่ประดับและตกแต่งอย่างหรูหรา ฉันกลับคิดว่ามันมีอากาศแสนบริสุทธิ์อยู่ในบริเวณวัด อาจเป็นเพราะฟุทาระ-ซันสามารถคงความเป็นธรรมชาติและขุมพลังดั้งเดิมแท้จากสมัยโบราณเอาไว้ได้
ชู-งุ-ชิ
ฟุทาระ-ซัน ชู-งุ-ชิตั้งอยู่ที่ตีนเขานันไท บนชายฝั่งทางเหนือของทะเลสาบชูเซน-จิ มีทางผ่านสำหรับคนที่อยากปีนเขานันไท โดยให้คุณบริจาค 500 เยนที่ศาลเจ้า ภูเขาเปิดให้เที่ยวตั้งแต่วันที่ 5 พฤษภาคมและจะปิดลงในวันที่ 25 ตุลาคมของทุกปี ใช้เวลาห้าชั่วโมงครึ่งในการขึ้นและลงภูเขา แนะนำให้ใส่กางเกงที่บางกว่ายีนส์ เอาน้ำไปให้พอเพียง และอย่าทิ้งขยะไว้บนภูเขา
นักบุญโชโดะ
โชโดะเกิดในปี 735 ที่จังหวัดโทจิงิ ตอนอายุได้เจ็ดขวบ เขาได้รับญาณจากเมียว-โจ-เทนชิ (เทพแห่งความงาม) ให้เล่าเรียนพุทธศาสนาและให้ริเริ่มการฝึกปฏิบัติธรรมอย่างเคร่งครัดในภูเขาที่นิกโก้ เขาทำตามคำสั่งนี้ และกลายมาเป็นนักบวชผู้อุทิศตนให้กับพุทธศาสนา ในปี 766 โชโดะเป็นคนแรก ๆ ที่พยายามพิชิตยอดเขานันไท เพื่อให้ทำได้สำเร็จจะต้องข้ามแม่น้ำไดยะ แต่กระแสน้ำเชี่ยวกรากก้เป็นอุปสรรค เขาใช้ไฟศักดิ์สิทธิ์เพื่อขอพรแก่เทพเจ้า จินจะ-ไดโอะจึงปรากฏกายขึ้นและโยนงูสองตัวลงไปในแม่น้ำ งูทั้งสองพันตัวกันและเปลี่ยนร่างเป็นสะพาน แต่ผิวหนังของงูนั้นลื่นมาก แล้วจู่ ๆ ก็มีต้นกกงอกขึ้น โชโดะจึงสามารถข้ามแม่น้ำได้ปลอดภัยโดยเดินข้ามสะพานที่มีต้นกกปกคลุมอยู่ สะพานหายไปหลังจากที่โชโดะข้ามฝั่งมาแล้ว แต่ไม่นานต่อมาโชโดะก็ได้สร้างสะพานขึ้น ปัจจุบันคือสะพานชิน-เคียวชื่อดังในตำแหน่งเดียวกัน
สะพาน ชินเคียว
สะพานแดงชื่อดังใกล้กับทางเข้าด้านหลังของวัดโนจิกับศาลเจ้าโทโช-งุนั้นถูกเรียกว่าชิน-เคียว (神橋) แปลว่า "สะพานแห่งเทพเจ้า" สีแดงของสะพานทำให้ตัดกันได้ดีกับสีเขียวของใบไม้และภูเขารอบด้าน
เมื่อคิดถึงประวัติศาสตร์ของศาลเจ้าฟุทาระ-ซัน ฉันก็ซาบซึ้งมากที่โชโดะได้เปิดทางให้กับนิกโก้ ตอนกำลังไปภูเขานันไท เขาได้พบกับน้ำตกเคงอน-โนะ-ทากิและทะเลสาบชูเซน-จิ ธรรมชาติอันสวยงามนี้คงจะทำให้เขาหลงใหลอย่างมาก และฉันเชื่อว่าคุณจะเกิดความประทับใจแบบเดียวกันแก่ทั้งทั่วบริเวณของนิกโก้และบริเวณศาลเจ้าของฟุทาระ-ซันจำนวนมาก
