หลังจากสำรวจปาร์ก เอสปัณญ่าในชิมะมาทั้งวัน เราก็มุ่งผ่านคินเทตสุเพื่อไปยังโทบะในยามค่ำคืน อุมิ โนะ โชส่งรถมารับเราถึงสถานีและเพียงหกนาทีเราก็มาถึงโรงแรมที่ตั้งอยู่บนแหลมซึ่งเกือบทุกห้องพักจะมองเห็นวิวของทะเลหมด
พ่อตาของผมได้จองห้องพักให้เป็นของขวัญ ลูกคนที่สามของเรากำลังจะคลอด และชาวบ้านของแถบอิเสะเชื่อว่าถ้าได้กินอาวาบิ (หอยเป๋าฮื้อ) ขณะที่ยังอยู่ในท้องจะทำให้เด็กมีดวงตาสวยงาม จึงไม่มีที่ไหนเหมาะไปกว่าอิเสะที่โทบะในบริเวณชิมะอีกแล้ว
ล็อบบี้ของโรงแรมนั้นโล่งกว้างพร้อมกับวิวทะเลนอกหน้าต่างขนาดใหญ่ แต่เพราะเรามาถึงตอนกลางคืนแถมฝนตก ทำให้เราไม่เห็นอะไรมากนัก ลูก ๆ ผมไปวิ่งเล่นตอนเราเช็คอิน
ห้องพักที่หัวมุมของเราบนชั้น 4 ประกอบด้วยเตียงคู่สองชุด ห้องตาตามิ โซฟา และเก้าอี้รอบโต๊ะทานกาแฟ ห้องน้ำ ฝักบัว พร้อมวิวมองเห็นวิวทะเลกับอ่าวไปถึงตัวเมืองโทบะ ลูก ๆ ของเราก็เอาแต่กระโดดเล่นข้ามเตียงอย่างสนุกสนาน
"ใครอยากแช่ออนเซนบ้าง?" ผมถามเพราะกว่าอาหารมื้อค่ำจะพร้อมก็อีก 45 นาที
เด็ก ๆ เลิกเล่นผาดโผนและเตรียมพร้อมลงไปออนเซนด้านล่าง
มีออนเซนสำหรับผู้ชายกับผู้หญิงที่มีทั้งสระแบบในร่มและกลางแจ้ง พอฝนหยุดตกไปแล้ว ลูก ๆ ผมจึงไปว่ายที่สระด้านนอก ซึ่งจริง ๆ แล้วก็ไม่ควรไปเท่าไหร่ เด็ก ๆ สนุกสนานและผมก็ได้ผ่อนคลายไปจนหมดวัน
พอกลับมาที่ห้องก็กำลังจะเริ่มงานกินเลี้ยง โต๊ะในห้องตาตามิถูกจัดเตรียมไว้ด้วยอาหารสำหรับเด็กและผู้ใหญ่
อาหารของเด็ก ๆ มีทั้งแฮมเบอร์เกอร์ สเต็กรสฉ่ำพร้อมขนมปังคุณภาพเยี่ยม สลัด เฟนรนช์ฟรายส์ แกงกะหรี่ และข้าวเปล่า แต่เด็ก ๆ ไม่ค่อยหิวกันเท่าไหร่ ผมกับภรรยาเลยช่วยกินจนหมด ผมกับภรรยาได้อาหารหลายจานที่มีทั้งหอยเป๋าฮื้อย่างเนยสด ซาชิมิ สเต็ก สลัด เครื่องเคียงนิดหน่อยและขาดไม่ได้คือเอบิ (กุ้ง) ของอิเสะ พอเรานึกว่าหมดแล้ว อาหารอีกชุดหนึ่งก็มาเสิร์ฟ ก่อนจะตบท้ายด้วยผลไม้พิเศษที่พ่อตาของผมจัดไว้แล้ว และลูก ๆ เหมือนจะชอบกินกัน
พอกินกันจนพุงแทบแตกและหมดเกลี้ยงแล้ว ก็มีการเคลียร์ของในห้องตาตามิออกและเอาฟูกมาปูแทน ลูกได้นอนเตียง (เราแพ้ตอนแข่งเป่ายิ้งฉุบ) ผมกับภรรยาจึงได้นอนฟูก พอเราจะหลับด้านนอกก็เริ่มมีพายุทั้งเสียงและแสงแบบจัดเต็มบวกกับอาหารที่บรรจุอยู่แน่นกระเพาะทำให้ผมฝันร้ายอ่อน ๆ
เช้าวันรุ่งขึ้นผมพาลูกลงไปแช่บ่อน้ำร้อนอีกครั้งและเตรียมกินมื้อเช้า ซึ่งเป็นอาหารญี่ปุ่นมาตรฐานมาพร้อมปลา ซุปมิโสะ ผัก และข้าวเปล่า ทั้งมีประโยชน์และกลมกล่อมมาก
ยังมีอีกหลายสิ่งในอุมิ โนะ โชที่เราไม่ได้สำรวจ ซึ่งมีทั้งทางปีนเขา หาดส่วนตัว ห้องเล่นเกม และออนเซนแช่เท้าด้านนอก ที่นี่ไม่ได้เป็นแค่โรงแรม แต่เป็นรีสอร์ตเลยต่างหาก
เราเก็บกระเป๋าและลงไปชำระเงินก่อนจะเลือกซื้อโอมิยาเกะ (ของฝาก) ไปให้เพื่อน ๆ กับครอบครัว ของฝากที่ขึ้นชื่อในอิเสะคือเซมเบ้และอูด้งกุ้ง ซึ่งเราซื้อไปทั้งสองอย่าง
ฝนเริ่มซาแต่ก็ยังตกปรอย ๆ ตอนรถบัสมาถึง ตามวิถีในญี่ปุ่น พนักงานมายืนเข้าแถวด้านนอกเพื่อโบกมือลาและกล่าวขอบคุณ
การพักของเราที่อุมิ โนะ โชนั้นสุดยอดและประทับใจมากจนลูกสาวคนโตของผมบอกว่า "พ่อคะ หนูอยากไปแช่ออนเซนติดทะเลของโรงแรมนั้นอีกค่ะ" ผมก็ตอบว่า "พ่อก็อยากจ้ะ"
