ผมก็เหมือนกับผู้คลั่งการปีนเขาคนอื่น ๆ สามารถจ้องแผนที่เส้นทางได้เป็นชั่วโมง ๆ ซึ่งไม่ใช่เพราะผมหลงทาง ปกติผมจะจ้องแผนที่คือตอนอยู่สบายในบ้านและรอวันถัดไปที่จะออกสำรวจ เส้นระดับความสูงเป็นสี ๆ คั่นด้วยชื่อยอดเขาและเต็มไปด้วยเส้นทาง ผมนั่งจินตนาการถึงวิวและสิ่งกีดขวางที่อาจจะเจอ การปีนยอดเขานี้ก็เช่นกัน ผมอยากจะลองปีนเขาหลายวันในริเวณนี้มานานแล้ว แต่ไม่แน่ใจว่าจะเจอกับอะไร (อย่างที่พักหรือน้ำ) เพราะโน๊ตเส้นทางบนแผนที่ผมเป็นภาษาญี่ปุ่นเกือบทั้งหมด วันแรกผมปีนหุบเขาฝั่งนิงาตะ ไปถึงที่หลบภัยฉุกเฉินทันก่อนพระอาทิตย์ตก
