คาเฟ่แมวแห่งโอซาก้า Neko no Jikan

ฉันยอมรับว่าลังเลที่จะพาเพื่อนของฉัน และใช้เวลาเพื่อหาคาเฟ่แมวที่รักของเราถึง 2ชั่วโมงครึ่ง

เราทั้งคู่เป็นคนที่คลั่งไคล้แมวอย่างมาก เรายอมเก็บเงินด้วยการอดอาหารกันเลยกว่า 3 เดือน ขอบคุณการเดินทางน้อยของเราสู่เมืองโอซากา สรุปแล้วว่า เราจะต้องไปร้านคาแฟ่แมวทุกๆที่ที่เราสามารถไปได้เท่าที่มีโอกาส... ถ้าเรารู้ที่ตั้งของร้าน

ไม่ได้เรื่องเลยกับ' Apple maps' ที่พาเราไปในที่ที่มั่วไปหมดและ มันก็ใช่ไม่ได้ และติดอยู่กับแผนที่ จึงเปลี่ยนไปใช้ Google maps แบบเก่าดีกว่า ป้ายถนนที่ เราสามารถใช้ความรู้สึกของเราว่าควรไปทิศทางไหน พนักงานที่ Lawson และ Family Mart ทุกคนใจดีช่วยเหลือพวกเราที่จะบอกว่าเราควรไปทางไหน

ร้านน้องแมว Neko no Jikan คาเฟ่แมวแห่งนี้ตั้งเป็นแห่งแรกในประเทศญี่ปุ่น อยู่ใจกลางย่านบันเทิง Shinsaibashi ในโอซากา ในเว็บไซต์ของทางร้านบอกว่า เพียงแค่เดิน ห้านาที จากสถานี Yotsubashi (เลือกทางออก: หมายเลข 5 )

มันก็คุ้มค่าการรอคอย

ขึ้นบันไดไปยังชั้นสอง ที่ที่พวกเราเข้าสู่โอเอซิสแห่งแมวที่ง่ายๆ คุณได้รับการต้อนรับด้วยเสียงดนตรีกล่อมให้อย่างมีความสุขออกมาจากลำโพง เริ่มจากถอดรองเท้าของคุณและผ่านประตูเข้าไปยังสวรรค์ของแมว

พนักงานพูดภาษาอังกฤษได้นิดหน่อย แต่โชคดีที่ไม่ได้เป็นปัญหา พวกเขาได้เตรียมพิมพ์บอกราคาไว้แล้วเป็นประโยชน์สำหรับคุณ ตัวเลือกA: 1 ชั่วโมงสำหรับอยู่กับแมว ราคา 1000เยน, ตัวเลือก B: 1 ชั่วโมง สำหรับอยู่กับกับแมว+ เครื่องดื่ม ราคา 1250เยน และ ตัวเลือก C: 1 ชั่วโมงสำหรับอยู่กับแมว +เครื่องดื่มและเค้กราคา1500 เยน เราทั้งสองเลือกตัวเลือกA: 1 เพื่อเพิ่มเวลาของเราให้มากที่สุดกับน้องแมวและมันน่าเศร้าที่ไม่สามารถบอกคุณได้เกี่ยวกับอาหารหรือเครื่องดื่ม แต่มันน่าดูอร่อยมากเลย

นอกจากนี้คุณยังสามารถซื้อขนมอื่น ๆ และ เลี้ยงขนมแมวได้ที่เคาเตอร์ ( 210 เยน )

มันเป็นทุกอย่างที่พวกเราคาดหวังไว้เลย เมื่อเราไปร้าน Neko no Jikan ล้อมรอบไปด้วยแมวประมาณ 15 ตัว แต่ตัวเลขนี้ได้ลดลงเป็นเพราะคาเฟ่จะใช้เวลากับแมวที่ถูกทอดทิ้งหรือหลงทางอย่างสม่ำเสมอ รวมทั้งการให้แมวของพวกเขาถูกนำมาใช้ในบางโอกาส พวกเขามีรูปถ่ายของแมวบนผนังที่มีรายละเอียดของแต่ละตัว ชื่อ เช่นเดียวกับอัลบั้มภาพ แมว เมื่อมองไปที่ หนังสือเกี่ยวกับแมวมีไว้ให้คุณได้อ่าน สมุดวาดภาพสำหรับวาดลงไปในนั้น

เวลาของเราใช้ในคาเฟ่แมว Neko no Jikan หมดไปอย่างเร็วมาก บรรยากาศอย่างนี้ช่างผ่อนคลายและมีโอกาสที่จะเล่นกับเพื่อนขนยาว ก็เกิดขึ้นไม่ได้บ่อยๆในประเทศญี่ปุ่น เราได้เลือกตัวที่พวกเราชอบ (เพื่อนของฉัน เรียกว่า พันธุ์แมวขาสั้น หรือ มันช์กิ้น แคท ว่า toto-kun สำหรับฉันเรียกลูกแมวสีดำและสีขาวว่า Aoi-chan) และ เป็นที่น่าเศร้าที่จะบอกลาพวกมัน

โชคดีมากที่พวกเราจะเยี่ยมอีกครั้งในครั้งต่อไป