นิกโก[Nikko] อยู่ตอนเหนือของที่ราบคันโต ซึ่งมีเมืองเอโดะตั้งอยู่ ส่วนที่ราบคันไซ มีเมืองเกียวโตที่ประทับขององค์พระจักรพรรดิ โชกุนอิเอยาสุไม่ต้องการเผชิญหน้ากับทางราชสำนัก จึงได้ย้ายศูนย์กลางการปกครองไปทางเหนือ คือ เอโดะ ในคันโต ครั้นเมื่อถึงแก่กรรมก็มีการสร้างสุสานให้กับท่านที่นิกโก ถือกันเป็นสุสานของตระกูลโตกุกาวะ โชกุนในตระกูลทุกคนต้องเดินทางไปเคารพกราบไหว้อย่างน้อยปีละ 3 ครั้ง ก่อนเข้าสู่บริเวณ มีโทริอิตั้งอยู่ ที่นี่ประกอบด้วยศาลเจ้าสำคัญชื่อโทโชงุ มีประติมากรรมสลักรูปคนนั่งเรียงรายราว 5000 รูป มีซุ้มประตูชื่อโยเมมง [Yomeimon] หรือประตูแห่งแสงอาทิตย์สวยงามมาก นับเป็นผลงานศิลปะชิ้นเอกแห่งสมัยชิ้นหนึ่ง แต่เดิมอนุญาตให้กับซามูไรชั้นสูงผ่านเท่านั้น แต่ต้องปลดดาบก่อน บนประตูทางเข้าสร้างเป็นปราสาทไม้ 2 ชั้น มีรูปไม้สลักเป็น เด็ก ก้อนเมฆ ดอกไม้ ต้นสน ไผ่ นกฟินิกซ์ ไก่ฟ้า นกกระเรียน และสัตว์น้ำนานาตามคติความเชื่อของจีนที่แสดงถึงอำนาจบารมีอันยิ่งใหญ่ กล่าวกันว่า ช่างชาวเกาหลีเป็นผู้ออกแบบและสร้าง ถัดเข้าไปเป็นประตู คาระมง [Karamon ,ประตูจีน] มีขนาดย่อมกว่า มีงานจำหลักไม้รูป มังกรและอื่นๆ คล้ายประตูแรก ที่มีการตกแต่งหรูหรามาก มีพระเจดีย์ 5 ชั้น สูง 40 เมตร ที่นี่มีรูปลิง 3 ตัว ตัวหนึ่งปิดหู[ไม่ฟังความชั่ว] ตัวหนึ่งปิดตา [ไม่ดูความชั่ว]และอีกตัวหนึ่งปิดปาก [ไม่กล่าวคำชั่ว] จากนั้นจึงถึงอาคารประกอบพิธีกรรมไฮเดง[Haiden]และหอใหญ่ฮุนเดง[Hunden] มีการก่อสร้างอย่างเรียบง่าย ไม่ทาสี แต่การตกแต่งประดับประดาอย่างสวยงาม มีลัญลักษณ์ของชินโตคืออ่างหินสำหรับล้างมือ และหอพระไตรปิฎก ก่อนสู่ศาลเจ้า จากนั้นมีบันไดราว 200 ขั้นขึ้นสู่โฮโตะ [Hoto] เป็นสถานที่บรรจุอัฐิของโตกุกาวะอิเอยาสุ
นิกโก นับเป็นสถานที่ที่มีภูมิทัศน์สวยงามมากที่สุดแห่งหนึ่งของญี่ปุ่น เพราะมีทั้งขุนเขา หน้าผา ทะเลสาบ น้ำตก หมู่สวนป่าท่ามกลางสายหมอก แต่เดิมในอดีต เมื่อ ค.ศ. 766 พระภิกษุรูปหนึ่ง โชโดะ โชนิน ได้มาตั้งสำนักสงฆ์ที่นี่ ต่อมาท่านโบโบ ไดชิหรือคูไก เจ้าสำนักชินงอนก็มาตั้งสำนักสงฆ์อีก และให้ชื่อที่นี่ว่า นิกโก แปลว่า แสงอาทิตย์ ตลอดมาโชกุนในหลายสมัยก็มักมาสร้างอาคารทั้งเพื่อพักผ่อนและอุทิศถวายสิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่ตนเองนับถือจนสุดท้ายโชกุนโตกุกาวะได้ยึดครองที่ทั้งหมดไว้เป็นที่สร้างสุสานของตระกูล
