ด้วยคำกล่าวที่ว่าเป้นสถานีที่พลุกพล่านที่สุดในโตเกียว ซึ่งมีผู้โดยสารสัญจรผ่านไปมาวันละราวสองล้านคน แค่คิดว่าจะไปที่นั่นก็รู้สึกว่ามันวุ่นวายมากแล้ว แต่ไม่ต้องกลัวไป เพราะตอนไปสถานีรถไฟแห่งนี้ครั้งแรกก็รู้สึกว่ามันเรียบง่ายและสะดวกสำหรับผู้เดินทางทุกประเภท
สถานีแห่งนี้สร้างขึ้นเมื่อปีค.ศ. 1885 เป็นที่หยุดรถไฟบนสายเจอาร์ อากาบาเนะ-ชินากาว่า ปัจจุบันสถานีชินจูกุเปิดบริการรถไฟห้ารางที่ได้แก่เจอาร์ อีสต์, เคโอะ คอร์ปอเรชั่น, โอดะคิว อิเล็คทริค, โตเกียว เมโทรและรถไฟใต้ดินโทเอะ และเชื่อมต่อกับสายรถไฟหลัก 11 สาย สามารถเดินทางไปยังสนามบินนาริตะและสถานีรถบัสที่ทางออกฝั่งตะวันตกและฝั่งใต้ใหม่ รถไฟหลายสายทำให้ต้องมีหลายชั้น และำพอมีหลายชั้นย่อมมีทางออกจำนวนมาก
ที่สถานีชินจูกุมีทางออกใหญ่ ๆ อยู่ 8 ที่: ฝั่งตะวันตก ตะวันตกกลาง ฝั่งใต้ ตะวันออก ตะวันออกกลาง ตะวันออกเฉียงใต้ ฝั่งใต้ใหม่และขั้นบันไดทิศใต้ มีป้ายจำนวนมากที่บอกทางอย่างละเอียดว่าไปสถานีไหนหรือทางออกไหน ถ้าคุณพลาดไป เดินอีกไม่กี่ก้าวก็จะเจออีกป้ายหนึ่ง
อย่างเช่น แค่ป้าเดียวก็รู้ว่ากำลังไปยังทางออกฝั่งตะวันตกสู่เขตตึกระฟ้าที่มีอาคารสำนักงานบริหารมหานครโตเกียวและดาดฟ้าชมวิวแบบพานาราม่าที่พาร์ค ไฮแอตต์ซึ่งปรากกฏในภาพยนตร์ "Lost in Translation" แล้วก็โกลเด้น ไก ผับใหญ่ยอดนิยมและย่านท่องราตรี อยู่ที่ทางออกฝั่งตะวันออก และฉันต้องไปที่ทางออกฝั่งตะวันออกเฉียงใต้เพื่อไปชินจูกุ เงียวเอน
ตอนที่หาข้อมูลก่อนเดินทางมา ฉันก็ได้รู้ว่ามีแหล่งขายของขนาดใต้ดินขนาดใหญ่ เป็นห้างสรรพสินค้า ซึ่งหลายคนมุ่งไปที่นั่นเพื่อสัมผัสประสบการณ์ช็อปปิ้งในสถานี ออกจากทางออกฝั่งตะวันตกไปไม่กี่ก้าวก็จะเห็นป้ายนีออนของห้างเคโอะ ซึ่งเต็มไปด้วยร้านค้าและร้านอาหารกับอื่น ๆ อีกมากมาย
ท่ามกลางความพลุกพล่านวุ่นวาย ฉันก็ไปถึงทางออกฝั่งตะวันตกเพื่อมุ่งสู่เขตตึกระฟ้าได้สำเร็จ ทางเดินด้านข้างที่สะดวกช่วยลดเวลาตอนฉันไปที่ทางออกถานีโทโชะมาเอะ ซึ่งฉันไปถึงได้โดยทางเดินใต้ดิน ทำให้ไม่ต้องเจอทางข้ามถนนที่น่ารำคาญ
ถ้าไม่พอใจกับการเดินชมสถานีชินจูกุด้วยตนเอง ที่นี่ยังมีบริการไว-ฟายฟรีสามชั่วโมงด้วย ซึ่งนับว่าเยอะกว่าที่อื่นหลายเท่าเพราะปกติจะให้เวลาแค่ 30 นาทีเท่านั้น
