ชิโดคัน

ชิโดคันเป็นโรงเรียนสำหรับลูกหลานของตระกูลโชไนที่มีอิทธิพลในเมืองซึรุโอกะในยุคเอโดะ สร้างขึ้นในปี 1805 โดยทาดะอะริ ซากาอิ ขุนนางคนที่ 9 ของตระกูลโชไนเพื่อจัดการกับปัญหาการบริหารงานทุจริตในตระกูล

ตอนแรกๆที่สร้าง โรงเรียนมีขนาดใหญ่และประกอบด้วยอาคารหลายหลังแต่เพราะเมืองขยายตัวช้าและที่ดินก็ได้มาก็ช้าเช่นกันดังนั้นในปัจจุบันจึงเหลืออาคารอยู่เพียงไม่กี่หลัง

มีเซอิเบียวอุหรือสถานที่ศักดิ์สิทธิ์ที่ใช้จัดพิธีกรรมรำลึกถึงเกียรติของขงจื้อในเดือนนกุมภาพันธ์และสิงหาคม ข้างในเป็นโคอุโดอุหรือหอประชุมที่ใช้สำหรับพิธีเปิดและการประชุมอื่นๆ ในส่วนโอริโนะมะเป็นส่วนที่ขุนนางใช้พักอาศัยเมื่อมาที่ชิโดคัน และมีโอโมเตะ โกมอนประตูสำหรับขุนนาง, นิชิ โกมอนประตูสำหรับอาจารย์และเจ้าหน้าที่และฮิกาชิ โกมอนประตูสำหรับนักเรียน

ที่โรงเรียนมี 5 ชั้นปี ได้แก่ คุโตะโช(เทียบเท่าประถมศึกษา), ชุจิซึซุเมะ(เทียบเท่ามัธยมศึกษาตอนต้น), กาอิชา(เทียบเท่ามัธยมปลาย), ชิชาเซอิ(เทียบเท่ามหาวิทยาลัย)และชาเซอิ(เทียบเท่าจบการศึกษา) รูปแบบการสอนสไตล์สัมนาที่เรียกว่าไคเกียวถูกใช้กับทุกชั้นปียกเว้นคุโตะโช

เด็กๆจะเข้าชั้นคุโตะโชเมื่อมีอายุ 10 ปีและพวกเขาจะเรียนไปเรื่อยๆจนอายุ 30 ปีเมื่อพวกเขามาถึงชั้นชาเซอิ พวกเขาต้องสอบเพื่อผ่านไปสู่ชั้นต่อไปโดยไม่ต้องคำนึงถึงอายุ ที่นี่จะมีนักเรียนประมาณ 350 คนอยู่ตลอด

การศึกษาที่ชิโดคันเน้นความสำคัญของการพัฒนาความสามารถตามธรรมชาติของนักเรียนตามหลักการขงจื้อของญี่ปุ่นที่จัดตั้งขึ้นโดยโอกิว โซระอิ

โรงเรียนปิดตัวลงไปในปี 1873 และถูกขุดรื้อมาทำวิจัยในปี 1983 ตอนนี้มันเป็นอนุสรณ์สถานทางประวัติศาสตร์แห่งชาติที่มีคุณค่าทางประวัติศาสตร์และทางวัฒนธรรมมาก อีกทั้งยังเป็นอาณาบริเวณโรงเรียนเดียวที่ยังเหลืออยู่ในโตโฮกุ

ในปัจจุบันชิโดคันเป็นพิพิธภัณฑ์แบบเปิดโล่งและตั้งอยู่ริมสวนสาธารณะซึรุโอกะที่ซึ่งเคยเป็นที่ตั้งปราสาทซึรุกาโอกะในอดีตและไม่เสียค่าเข้าชม อาคารที่เหลืออยู่ถูกแปลงไปเป็นพิพิธภัณฑ์ที่แสดงรายละเอียดประวัติศาสตร์ของโรงเรียนและตระกูลโชไน

ถ้าคุณสนใจในประวัติศาสตร์ของตระกูลโชไน พิพิธภัณฑ์ชิโดที่อยู่ใกล้ๆสามารถให้ข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับรัชสมัยของพวกเขาในภูมิภาคได้