หลังจากภารกิจตามหาเจ้าตูบฮาจิโกะผู้ซื่อสัตย์ที่โตเกียวแล้ว สัตว์ชนิดต่อไปที่มาญี่ปุ่นแล้วอยากเจอเป็นนักหนา ก็คือ เจ้าตัวทานูกิ !! ได้ยินชื่อ ทานูกิ ครั้งแรกจากการ์ตูนโดราเอมอน และตอนแรกก็เข้าใจผิดว่า มันคล้ายๆ กับโดรายากิ (ขนมแป้งรูปร่างคล้ายแพนเค้กและมีไส้) หรือเปล่าหนอ? แต่หลังจากที่โดราเอมอนโวยวายเป็นเรื่องเป็นราวทุกครั้งที่โดนคนเข้าใจผิดว่าเป็นตัวทานูกิ เราก็ชักจะเริ่มสงสัยแล้วว่า “แล้วตัวทานูกิมันไม่ดีตรงไหนหรือยังไง” หลังจากพอได้เห็นรุปทานูกิในการ์ตูนเรื่องอื่นบ้าง ก็คิดว่า มันก็น่ารักดีออกนี่นา แต่การ์ตูนกับความเป็นจริงบางทีก็ต่างกัน จริงไหมคะ? ดังนั้นเราเลยไปลองค้นหาภาพตัวทานูกิ...เห็นตัวจริงในภาพครั้งแรก เราเกิดคำถามต่อไปว่า “แล้วมันต่างจากตัวแรคคูนตรงไหน” ตามเว็บไซต์ต่างๆ ก็มีคนมาแปะภาพประกอบพร้อมอธิบายเสร็จสรรพเลยว่า มันต่างกันตรงที่ขนาด ลักษณะมือ แรคคูนจะมีนิ้ว ส่วนทานูกิเป็นสัตว์ตระกูลสุนัข และเท้าก็จะคล้ายกับสุนัขมากกว่า ตัวจะใหญ่กว่า ดูพองกว่า ฯลฯ จากคำบอกเล่าและภาพประกอบ เราคิดเพียงว่า “สิบปากว่าไม่เท่าตาเห็น” ไหนๆ ก็มาญี่ปุ่นแล้ว ยังไงก็จะต้องพยายามหาตัวทานูกิเป็นๆ ในธรรมชาติให้เจอให้ได้ จากคำบอกเล่าในเว็บไซต์ ตัวทานูกิมีอยู่ทั่วไปในประเทศญี่ปุ่น จะชอบอยู่บริเวณที่เป็นป่า ต้นไม้เยอะๆ แถวบริเวณศาลเจ้าอันร่มรื่น และสถานที่ที่มีน้ำไหลผ่าน ไหนๆ ทริปนี้เราก็จะไปดู Light up event ที่หมู่บ้าน Shirakawago อยู่แล้ว นอกจากสำรวจหมู่บ้านเก่าแก่มรดกโลกแล้วเราก็จะถือโอกาสทำภารกิจสำคัญนี้ด้วยซะเลย แต่แล้วก็แอบกังวลใจ เอ ทานูกิมันจะจำศีลไหมหนอ? เพราะนี่เรามาก็ฤดูหนาวและหิมะขาวโพลนปกคลุมหนานุ่มเชียว ..เราเดินไปรอบๆ หมู่บ้านเท่าที่หิมะจะอำนวย ที่นี่มีน้ำไหลผ่าน อยู่ท่ามกลางต้นไม้ ภูเขา จะต้องมีสักตัวล่ะน่า หลังจากเดินค้นหาจนเริ่มถอดใจ เราก็ไปเจอเข้ากับ..รอยเท้า บนหิมะ ของสัตว์บางชนิดที่ดูพอจะเข้าเค้าเป็นรอยเท้าทานูกิได้ เราตามรอยเท้าที่ไม่ค่อยต่อเนื่องนั่นไป จนสุดที่โพรงไม้ที่หิมะคลุมหนาจนคนเดินเข้าไปไม่ได้..แค่นี้ไม่ทำให้เราถอดใจหรอก แถวศาลเจ้าใช่ไหม? และแล้วเราก็เดินมายืนอยู่ที่หน้าศาลเจ้า Hachiman Jinja หลังจากสักการะเพื่อเป็นสิริมงคลแล้ว เราก็เริ่มมองหารอยเท้านั้นต่อไป มีรอยเท้าแบบเดียวกันอยู่บริเวณศาลเจ้า ซึ่งเพื่อนเราถามทุกครั้งที่เห็นว่า “นั่นรอยเท้าตัวอะไร” เร่งความอยากรู้ของเราเข้าไปทุกที ... เราหาทานูกิกันทั้งบ่าย แต่เจ้าตัวขนฟูหน้าป้านสีดำก็ไม่ปรากฏตัว จนถึงเวลาต้องกลับแล้ว “ใบไม้ผลิ เราเจอกันแน่ เจ้าทานูกิ” ..หรือว่าทานูกิร่ายเวทมนตร์เป็นเจ้าของกัชโชที่เรานอนพัก เพื่อพลางตัวแบบในตำนานที่เค้าเล่ากัน แต่ดันกลบรอยเท้าตัวเองไม่หมด? ..ก็น่าคิดนะคะ ฮ่าๆๆ สรุปเราก็เลยปั้นตุ๊กตาหิมะรูปทานูกิในจินตนาการตั้งไว้ให้แทน เป็นที่ระลึก และเตือนใจว่า คราวหน้าเราจะกลับมาหาอีกแน่ๆ
Sasiwimol Suwanthikarn
- ใช้เวลาอ่าน 1 นาที
