บ้านเกิดของ มาเนกิ เน็กโกะ

ถ้าคุณได้เคยเข้าไปในร้านขายของชำจีน ไชน่าทาวน์ หรือไปที่ประเทศอื่นๆ ในเอเชีย คุณอาจจะสังเกตเห็นรูปปั้นแมวตัวเล็กๆ ที่กำลังชูมือ กวักเรียกคุณเข้าไปข้างใน บางตัวมีขนาดเล็ก บางตัวมีขนาดใหญ่ บางตัวมีแขนไฟฟ้าทำให้เลื่อนขึ้นและลง ข้อมูลพื้นฐานก็คือ 'แมวโชคดี' จะเชิญชวนลูกค้าเข้ามาในธุรกิจการค้าของคุณ และนำเงินมาใส่กระเป๋าของคุณ ผู้คนที่นี่มีพวงกุญแจแมวโชคดี สติกเกอร์แมวโชคดี และสายห้อยแมวโชคดีผูกห้อยไว้ที่ โทรศัพท์มือถือของพวกเขา

มีตำนานต่างๆเกี่ยวกับต้นกำเนิดของแมวโชคดี แต่ที่แน่ๆคือ ต้นกำเนิดมาจากญี่ปุ่น เรียกกันว่า มาเนกิ เน็กโกะ ซึ่งแปลว่า 'แมวเชิญชวน' (แมวกวัก) ซึ่งเป็นที่นิยมทั่วทวีปเอเชีย ทำให้หลายคนเชื่อว่ามาจากจีน ไม่ใช่ญี่ปุ่น

ฉันเพิ่งรู้ว่า ที่ที่ขนานนามกันว่า ‘บ้านเกิด’ ของ มาเนกิ เน็กโกะ นั้น ตั้งอยู่ในเมืองที่ฉันอาศัยอยู่ ว่าแล้ว ฉันก็กระโดดขึ้นรถไฟในวันถัดไป มุ่งหน้าไปยัง วัดโกโฅกูจิ (Gotokuji Temple) เขตเซทากาย่า (Setagaya ward) เพื่อไปดูให้เห็นแก่ตาตัวเอง

วันนั้นมีผู้เยี่ยมชมวัดโกโฅกูจิ เพียงไม่กี่คน ในขณะที่ฉันยืนชื่นชมเจดีย์อยู่นั้น ลุง 3 คนเดินมาหา มากับผู้ที่ดูเหมือนไกด์ไฟแรงของวัด ในมือของไกด์มีแฟ้มบรรจุภาพระยะใกล้ของเจดีย์ พวกเขาถามฉันว่า พูดภาษาภาษาญี่ปุ่นได้ไหม ฉันตอบว่า ‘ได้เพียงเล็กน้อย’ แล้วฉันก็เข้าร่วมกลุ่ม คุณไกด์ชี้ไปที่รูปปั้นไม้รูปแมว ที่ซ่อนตัวอยู่ข้างหลังคา

ตามตำนานกล่าวไว้ว่า นานมาแล้ว พื้นที่แห่งนี้ของกรุงโตเกียวเคยเป็นที่ชนบท วัดโกโฅกูจิ ค่อนข้างยากจนและสมถะ พระสงฆ์ที่อยู่ในวัด มีแมวชื่อ ทามาจัง เป็นแมวที่ท่านรักอย่างสุดซึ้ง และแบ่งบันอาหารที่มีอยู่ให้

วันหนึ่งพระสงฆ์ล้มป่วยลง ท่านได้พูดกับ ทามาจัง ว่าหากเจ้าสำนึกในบุญคุณที่ฉันเคยแบ่งบันให้ในอดีต โปรดเดินทางไป และนำโชคมาให้เรา ว่าแล้วทามาจังก็ออกไป

ต่อมาในวันนั้น พระสงฆ์ได้ยินเสียงจากภายนอกวัด จึงพาร่างที่อ่อนแอออกไปพบเจอซามูไรแต่งตัวอย่างประณีต 4 ท่าน พวกเขาเล่าให้พระสงฆ์ฟังว่า พวกเขากำลังมุ่งหน้ากลับไปที่ปราสาท แต่ต้องประหลาดใจมาก ที่มาเจอแมวตัวหนึ่งขวางทางอยู่ และยกแขนกวักเรียกให้ติดตามไป พวกเขาจึงได้ติดตามมันมาที่วัด พระสงฆ์เชิญพวกเขาเข้าใน แล้วเสิร์ฟน้ำชา

ในทันทีทันใดนั้นเอง พายุใหญ่ก็เกิดขึ้น ฟ้าผ่าไปทุกหนทุกแห่ง นักรบทั้งหลายรู้สึกขอบคุณ ที่มีที่พักหลบพายุที่ปลอดภัยและไม่เปียกฝน กลับกลายเป็นว่าหนึ่งในนักรบเป็นถึง ไดเมียว (เจ้าเมือง) ที่มีชื่อเสียง เพื่อเป็นการขอบคุณต่อพระสมถะรูปนี้ ท่านไดเมียวตัดสินใจรับเป็นผู้อุปถัมภ์วัด

เมื่อทามะจังเสียชีวิต พระสงฆ์ได้สร้างรูปปั้นของแมวทามะจัง เพื่อเป็นอนุสรณ์แห่งโชคที่แมวทามะจังนำมาสู่วัด เมื่อผู้คนในบริเวณใกล้เคียงทราบเรื่องราว ก็เริ่มไปเยือนศาลเจ้า โดยหวังที่จะได้รับความโชคดีนั้นบ้าง ในไม่ช้าพวกเขาก็เริ่มจำหน่ายรูปปั้นขนาดเล็กของทามะจัง ให้แก่ชาวเมืองเป็นเครื่องรางแห่งความโชคดี ในวันนี้มาเนกิ เน็กโกะ เป็นสัญลักษณ์ของความโชคดี ที่แพร่หลายไปทั่วทวีปเอเชีย